Yere düþmeden tutabilir misiniz
göz pýnarlarýmdan düþen göz yaþlarýmý
yüreðimi kavrayýp da sýmsýký
elleriniz ile ovuþtura bilir misiniz
size çok ihtiyacým var desem ey insanlar
beni kim anlar...
Yaþanýlanlar coþku dolu olmasa da
yine de bir þeyler kattýk iyi kötü biz bu dünyaya...
Acý çekerken kimseler yoktu yanýmda ama
bembeyaz duvarlardan baþka
bir de her þeyi duyan, gören Allah’ým
ki ne güzeldi ulaþmak o aþka...
Kim anlar
bir yudum su için acý çeken çocuklarý
kollarý kopan baþlarý yarýlan
cennet meyvelerini...
Ben de insan mýyým, diye sor kendine
zaman zaman hey adamým...
Biz sadece ömür mü çürütüyoruz burada
sor ne kadar vicdanýmýz var
kaç kilo gelir mizanda
haydi git git
televizyonun karþýsýnda uzan da
seyret o saçma sapan vahþet dolu dizileri
kim anlar ki
kolu kopmuþ yüzü yanmýþ
ve sade suya ekmek banmýþ o sabileri
þu mübarek günlerde...
AHMET ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.