Qapý döyülmək üçündür, Amma döymədin.Nədən? Bəlkə də bilərəkdən, Bəlkə bilməyərəkdən , Sən döydün pəncərəmi. Sən ey , pəncərəmi döyən, Ýnsanmýsan, küləkmisən ? Bəlkə bir gözəl xanýmsan, Bəlkə də düþmanýmsan. Hər kimsən, nəsən ki sən, Niyə qapýmý qoyub, Pəncərəmi döyürsən? Hayladým, hay vermədi, Çaðýrdým dillənmədi. Düþündüm bu saatda, Gözlənilməz bir vaxtda. Bir az da etdim qýnaq, Çaðrýlmamýþ bu qonaq, Görən kimdir? ilahi. Bəlkə göylərdən gələn, Tanrýnýn hədiyyəsi Bir sirdaþdýr, ya həmdəm. Nəysə, açdým pəncərəni, Gördüm, gözüm böyüdü, Ürəyim bərk döyündü. Sirdaþ bildiyim, Həmdəm bildiyim Qəfil gecə qonaðý, Titrətdi bir çýraðý. Demək qapýmý deyil , Kiçik pəncərə döyən , Sənmiþsən?qəm!
Fərid Muradzadə 06.08.2018 . Sumqayýt 01:38
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ferid Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.