selamsız gitme anne

sen,
eylül akþamlarýmýn vazgeçilmez türküsüsün
anadolu gibi saf,temiz
ve onurlusun bu gün
darmadaðýn yaþantýn,gözyaþlarýn
ve yarým asra adanmýþ,
ihanet yüklü bir çilede olsa
gözyaþým gibi kutsal
yemenim kadar inançlýsýn anne
ben seni ahmaklarýn yazdýðý ,
anlamsýz þiirlerde hiç aramadým
kanayan gençliðimin þarkýlarýný,
suya düþüpte yandýðýmýz günlere inat
sensizliðe sürülen
bir mermiydi yokluðun diye söyledim
çünkü
bir eylül yaðmuruydun gözlerimde hep
ve kahrolayým ki sen
þehrin gülen tarafýnda hiç olmadýn
ekranlarda kan,gözlerde yaþ
yüreklerde isyan vardý belki
ve sevdalar
bit pazarýnda ucuzluðun sermayesiydi
oysa senden bana miras
bir saðlam yüreðim vardý benim
oda ,aslýnda bana yeterdi
bu yüzden maziyi andýkça
aðladýðýmý yine de gizleyemem kendimden
tuhaftýr anne,
bazen de saklamak utandýrýr beni
gözyaþlarýn
sel olup aksa da þimdi içine
bilirim,
garip kuþlar uçar masum yüreðinde
beyazlar içinde ayaklanýrsa bir gün ruhun
senin deðerin -o- zaman bilinir iþte
ve nankörlüðün ah çekiþi duyulmadan
kalabalýk bir yalnýzlýðýn içinde
daðýlmadan biz bize
hakkýný helal et ,
bir yýldýz daha selamsýzca gitmesin
kanayýp duran þu gönlümüzden...........


Sosyal Medyada Paylaşın: