ATA İLƏ OĞULUN DEYİŞMƏSİ

ATA:
Səni böyütmüþəm min cür zəhmətlə,
Ýndi qocalmýþam özüm ay oðul.
Nazýný çəkmiþəm hər addýmbaþý,
Daha yox taqətim, dözüm ay oðul.

OÐUL :
Baþým havalýdý, gözüm dumanlý,
Bilmirəm dediyin nə sözdü ata?
Elə deyinirsən hər gün, hər gecə,
Basdýðýn sinəmə bir közdü ata.

ATA :
Üstündə əsmiþəm bir yarpaq kimi,
Yolunda olmuþam o torpaq kimi,
Sevmiþəm bədəndə əl, barmaq kimi,
Bilmiþəm mən səni gözüm ay oðul.

OÐUL :
Çəkmisən nazýmý, gəl halal elə,
Mən çəkə bilmərəm zəhmət bir belə.
Boþ yerə keçmiþi gətirmə dilə,
Sözlərin canýmý lap üzdü ata.

ATA :
Hər əsən mehdən də səni qorudum,
Dedim qoy yaþasýn səninlə adým.
Sənsiz olmayýbdýr ləzzətim, dadým,
Sən idin ən þirin sözüm ay oðul.

OÐUL :
Qoy yatým, yuxudan oyatma məni,
Aðýr zəhmətlərə gəl atma məni.
Yenə qazan gətir, unutma məni,
Hələ bu verdiyin çox azdý ata.

ATA :
Ümidim puç edib, vermə mənə ah,
Ataya að olmaq günahdýr, günah.
Tənbəllik azarý yýxacaq vallah,
Eyləmə gəl qara üzüm ay oðul.

OÐUL :
Bu gün evindəsən, buna da sevin,
Oðlunam, fəxr elə, ona da sevin.
Gözaltý edərsən qocalar evin,
Etdiyin nə ərkdi, nə nazdý ata?

ATA :
Ýndi ki danýþdýn bu sözlər mənə,
Vaxt gələr övladýn qaytarar sənə.
Mənim də kefimi qaçýrtdýn yenə,
Deyəsən batacaq izim ay oðul.

OÐUL :
Zəmanə pis gəlib, baðlýdý yolum,
Məndən gözləmə ki qeyrətli olum.
Ümid nəvəyədir, kəsib sað-solun,
Bu giley-güzarýn bax, tezdi ata.
Sosyal Medyada Paylaşın: