ölülerin gözleri açýk dahasý kör meydan taþkýn kadeh doðurmasýn duvar isteme onca beyaz kanama
uyumayan avcýlar geliyor tökezler yine kalkarsýn uygun adým göðüslerin dudaklarýma can veren kendi halince
gecenin arsýz iplikleri upuzun þeyler geçiyor aklýndan kadar kýsalmasý boylara gidenlerin o þarkýda bekleniyor tek ayak barýþ kardeþ sevda
fýrtýnanýn baðrý saçlarýnýn sesi kent sokak çoðu yüzü betonlanmýþ soðuk i mge kaç yaðmur asýlmýþtý damlasýndan güneþin peþince ondan anlamlý grilere boðulan ön gösterimde topraðý öpen sýcak avuçlarýn
sýfýr düþün ne yarýn anlat olabileceklerine tutuklandým olduðundan çok tekrarlandýkça deri atmasý gibi umudun
yüzlerin parçasýnda yýldýzlarýn dansý baðýmlýsý yok uzatmalýsý yakýn karanlýklarýn nikotin kusmuklu tanýmlarý zehir duman o açlýk da mideyi mahvetti zincirler unutuluyor üzgünüm ali
immortalis - patagon
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.