En güzel uykuda son buldu bu rüya Elif. En güzel þarkýlar yazýlýrken suya Elif. Titredi gönlümün teli baþýný eðerken, Saçlarýn nehir gibi döküldü avucuma. Bir nazar ettin ki; binbir nazara deðerken, Küstüm çölümde beni yaralayan avcýma. Beyaz sayfasýna katran damladý kirinden. Vazgeç Mecnun’u aðlatan Leyla kibirinden. Hani sürecekti bu aþk her dem güya Elif.
***
Sesin bir mýsra boyu kadar ýraktý Elif. Gözlerin beni aþka mecbur býraktý Elif. Kalmadý geçmediðim gün senin sokaðýný, Bir aným bile olmadý resmini öpmemiþ. Kahrýn örümcekleri bir bir ördü aðýný, Bir cümlen olmadý ki sesine gül sepmemiþ. Kapandý bir bir kapýlar, çekildi süngüler. Bakýþlarýnda bir mahkum idamýna güler. Gözlerin ölümden önceki duraktý Elif.
*** Uðruna nice aþýðýn caný yitti Elif. Yüzün þiirimdeki en hoþ beyitti Elif. Her devrik kitapta biraz sen okunuyorsun, Her mürekkepten sen akýyorsun damla damla. Elinle nasýl da kalbime dokunuyorsun, Her dokunuþunda biraz öldüðümü anla. Ateþe meftun kalbimin sönmekti kusuru, Ya ertele kýyametimi, ya üfle Sur’u. Yaþadýðýmýz hayal baþka boyuttu Elif.
*** Gönül seni görünce baþýný eðdi Elif. Sýrma saçlarý parmak ucuna deðdi Elif. Þimdi bilmem hangi aþýðýn kanlý dilinde, Kimseye duyurmadýðý o mukaddes sýrsýn. Ýçimde yanan eski zamanlar kandilinde, Çizgisine ulaþamadýðým bir asýrsýn. Bir lafza söylesen, çýldýrýr içimde umman. Çöker yer, bozulur pusu, devrilir asuman Aramýzda duran kaya deðil, daðdý Elif.
***
Sana bir hevesle serden geçip geldim Elif. Ruhun tutuþtuðu yerden geçip geldim Elif. Kýrsan da kalemimi, gözlerim hala afta. Umudu tesbihime boncuk boncuk eklerim. Rüzgarlar eserken baþýmda, kuþlar tavafta. Belki bir kýþ günü bana dönmeni beklerim. Yenildi þehrimin fatihi, yýkýldý kaleler. Soldu renk renk asude açmýþ sarý laleler. Güllerin yandýðý kordan geçip geldim Elif.
*** Gergefe nakýþ nakýþ iþlenir adýn Elif. Sana bayram baðýþladým, anlamadýn Elif. Sen henüz sevdanýn ezgisini dinlemedin, Aðlamadýn geceleri hýçkýra hýçkýra. Yavrusunu yitirmiþ can gibi inlemedin, Geçmedin aynalardan camlarý kýra kýra. Semavi aþk nedir yanmadýkça bilemezsin. Bin yýl geçse hüznün izlerini silemezsin. Sökülmüþ yarama ayrýlýk yamadýn Elif.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuzhan Özağdaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.