Acemi usta iþi, ya kendi parasýyla pahalýya ya da baþkasýnýn parasýyla ucuza öðrenir.
Bu konuda aþaðý yukarý hepimizin baþýndan gelip geçmiþ iyi yada kötü bir hatýrasý vardýr. Evi olup da hiç bir ustaya ihtiyacý olmadan yaþayan insan yoktur.
Biz evimize çaðýrdýðýmýz da gelen herkesi usta biliriz. Onun içinde ona güvenir ve her þeyimizi teslim ederiz. Gerisi onun sütüne ve vicdanýna kalmýþtýr.
Þayet bir yerleri kýrýp döküp yapýyorsa, iki de bir þeyler isteyip duruyorsa, iki de bir ben dükkâna gidip küçük bir parça alýp geleyim diyorsa, o usta, usta deðildir.
Olsa da acemidir. Ýþi bizim paramýzla öðreniyor demektir. Çünkü iyi bir usta hiç bir zaman mazeret bildirip, iþi yokuþa sürüp uzatmaz. Gecen gün evime bir servisten usta çaðýrdým.
Ustanýn yaþý usta olmasýna müsaitti. Ancak iþi yaparken baktým evirip çevirip arýzanýn yerini tespit etmeye çalýþýyor. Anladým ki adam, pek bir þeyden anlamýyor. Dedim evladým sen kaç yýldýr bu iþi yapýyorsun. Elin hiç iþe yatkýn deðil, neden geldin dedim. Ustam gönderdi.
Dedi ve makineyi söküp götüreceðim deyince tepem attý. Hadi sen git ustan gelsin dedim ama sonuç deðiþmedi. Usta geldi o da ayný. Toplumda doðru sözlülük, doðru söyleyip hakkýyla iþ yapan insan yok.
11.01.2017 Cahit KARAÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cahit KARAÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.