Saatler Seninle Başladı

Bahar estiði zaman
Rüyamdan gitmez kokun
Özlediðim zaman
Gök kubbe çiçek açar
Çiçekler içinde papatya özü
Yürek içinde yanar közü
Ýþte masmavi bir pýrýltýnýn
Ellerimde ýslak bir mektubun
Titreye titreye yazdýrdýðý
En güzel kalemsin

Ressam tablosunda lale
Bin pýnarlý nakýþlanarak
Öper dudaklarýmý
Arzular eleðinden geçersin
Bir misk gibi yüreðime
Yapýþýrsýn
Yapraklarýn çýnar sýcaklýðýnda
Dilimde tadýn tuzun
Bir yaz gecesi ay þavkýnda
Üþümek bile
Özlenir...

Yüzündeki tebessümdür dirilten gamzemi
Sözlerindir en mahur hançer
Hayatýn savurduðu ümitlerimi
Dalga dalga toparlarken
Ekmek kokan kadýnlar kadar
Ruhumu asýyorum gönül defterine

Kar yaðarken saçlarýma
Ellerin boynuma âmâde
Gönlümde kelebek pýrýltýsý
Seni yolcularken yeni güne
Geleceðini bile bile
Kaldýrým taþlarýný kazýyordum
Þiir defterime

Bir çay buhurunda öperken
Kediler bahçesinde
Minik yüzünü
Sanki güvercin kanadýnda uyuyan
Islak bir serçeydin

Aþkýn hecesini hep istedin benden
Ben geceleri hecelerdim yýldýzlara adýný
Nefes nefese kalýrdý aklým
Seni anlatmaya baþlarken

Halbuki bir papatya koklarken
Neden aðlayabilir insan ?
Gözlerimde rýhtýmda yüzerken dalgalar
Fýrtýnalar koparýrcasýna
Üþürdü yüreðim
Sol yanýmda bir sobanýn duvara vuran halesi
Þöyle baktým hayatýma adýndýr hayatýn hecesi

Þiir gibi kadýnlar sevin derdim
Yok dönüyorum bu sözümden
Þiir yazdýran bir kadýn
Lügatleri yaktýrýr
Hafsalamda deprem yaratýrmýþ
Saatleri seninle baþlatýnca anladým
Sosyal Medyada Paylaşın: