Gri bulutlar çökünce geceye Yokluðuna en çok kalemin sevindi Doðru yanlýþ hep seni yazdý Düþmedi nasýrlý ellerimden Yýldýzlara sessizliði anlattý Bu þehirde Bambaþka yaþamlar var Kaç sokak lambalarý patladý Hep yalnýzlýk düþtü köþe baþlarýna Gece martý sesleriyle çýnladý Yýkýk dökük iskeleye Bir yelkenli yanaþmaya çalýþýyor Fýrsat vermiyor azgýn dalgalar Ben,suskun sadece bakýyorum Her defasýnda Telaþlý adýmlar arþýnlýyor sakaðýný Nereye baksam gözyaþý Aðlýyor gece sensizliðe Kelimeler gücünü yitiriyor Dokunsam kýrýlacak kalemim Bir sigara,bir nefes Dolaþýyor duman ciðerlerimde Her taraf kapkaranlýk Deniz saklandý toprak altýna Bir daha güneþ doðmayacak gibi Yýldýzlarda silinmek üzere Aydýnlýk yenik düþtü karanlýða Hem yüreðim yoruldu Hem kalem isyanda þimdi Sensizliðe maðlup olduk biz yine YNS Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.