kalp sevince, eller
hani bana hani bana diyor, ister istemez
göz,
hakkýný istiyor güzelliðinden
güz,
yasýný
dün, yarýný
bugünden..
insan açken doymak istiyor
doyunca da, kalkmak
aþk sofrasýndan
inkar etme iþte
senin için de durum
týpatýp böyle
kimse kimsenin ilki deðildir
öyle olsa bile
sonu deðildir
zira herkes sonsuza dek sürecek aþký
yalanla kutsayýp
talan ederken kalbi,
batýmýna dek sürüyor güneþin
ritmi bozuk kalp pili
mesele o deðil
güneþ elektriði kesince
ay gibi doðacak mýsýn geceme
ya da ellerin
kýsa yoldan baðlanýp
güç verecek mi devreye’
belki papatyasýn
yaprak sayacý ellerde solup solup
soluðu yeni bir falda uman
belki de buluttaki son damla
düþ mavisinde kalan son umman
bilmiyorum
yoktan seçmeli soru gibisin
ya da E þýkkýnda saklý
hiç birisin
neyse ne iþte..
varlýðýn ispata
sözlerin iknaya
ellerin tutmaya muhtaç
papatyaya gelince
gelinciðe inat
saçlarýna taç..