Gözünden akan yaþý, gönlünden kopan sözü
Hatrýn kaldýðý yeri, hali söyle ey çocuk
Sinendeki ateþi közün yaktýðý özü
Acýdan tutundugun dalý söyle ey çocuk
Küçücük bedeninle omuzladýðýn yükü
Çoðalan hýçkýrýðý göðsündeki göçüðü
Teni saklayan kiri elbisende söküðü
Ýçten içe tireten yeli söyle ey çocuk
Hayal ettiðin düþü garipliðin ezdiði
Elalemin keyfinde böbürlenip gezdiði
Gönlünde viran þehrin yoksulundan bezdiði
Ayaðýnýn tozunu yolu söyle ey çocuk
Görünüþte küçüksün belki de altý yaþýn
Ýzlerini taþýrsýn on yaþýnda bir baþýn
Yetimlik duygularýn en büyük arkadaþýn
Düþüp kalktýðýn yeri çölü söyle ey çocuk
Uzaklarda bir evin yüreðini yakýþý
Anne babandan sana kalan en son bakýþý
Aðýrlaþan zamaný önünde zorlu kýþý
Yatýp kalktýðýn yeri çulu söyle ey çocuk.
Nezahat YILDIZ KAYA
Edebiyat Defteri’ne ve sayfamý ziyaret eden herkese teþekkür ederim.