akýl gider baþtan o ki bir uhde geçmiþinden yýrlar türküleri çeker hoyratý bir bozlak kimi
kimi yörük yayýðýnda bir ayak oynak içinde gizli kalaný yükselir bir yerinden güzelim memleketimin belki Urumeli’nden dolaþýp belki ünler çýkagelir adalardan kulak duyar dil söyler
ilk aþk sesinde nefesinde insanýn sonrasý mý
öyküsü vicdaný bestesi basýlýysa duygularý ruhunda kurþun harfleri kadar aðýr mazbut matbaanýn kalýplarýnda basar her sayfaya bulur gönülden sesi dinler mi dalar ilk bulduðu delikten sorgusuz sualsiz
yaþý yok baþý yok bir demdir alýr demini deme demlik olanda çeler insaný aþýnda tat suyunda hayat
bir anadýr kimi içinde çýra gibi yanan kimi ellerinde kýna sevdalý bir genci köz olmuþsa küle yatkýn kimi ihtiyarýdýr yanmýþýn sönük aþký
özgürlüðü boþalýr duygularýn fýrlar hançereden hem o yaþtan hem bu yaþtan sanmasýn yaþar aþktan nasip almayan
16 Haziran 2007 Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.