MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BEN ÖLDÜM GÜLÜM
Sabri Koca

BEN ÖLDÜM GÜLÜM




Seni kýrdýlar da, ben öldüm gülüm,
Bilmeden ateþe dalana döndüm.
Seher rüzgârýyla savrulan külüm,
Savaþ meydanýnda talana döndüm.


Çöküyor üstüme kara bulutlar,
Tükenip gidiyor sensiz umutlar,
Önümden geçiyor bir, bir tabutlar,
Hayatý, ölümde bulana döndüm.


Nazarlar deðmesin kirpiðe, kaþa,
O güzel kafaný hiç yorma boþa,
Mekan bulamazsan gönlümde yaþa,
Umudu daðlara salana döndüm.


Isýndý denizler, yükseldi buhar,
Ýçimde fýrtýna, sahte bir bahar,
Her gecenin sonu mutlaka nehar,
Sabaha çýkmadan solana döndüm.


Hiç kýymet bilmiyor vefasýz kullar,
Yapraklar döküldü, kýrýldý dallar,
Hasrete açýlýr gittiðim yollar,
Daha dünyadayken yalana döndüm.


Yürekten çýkmayan derin acýydým,
Ýrem bahçesinde gül aðacýydým,
Hayal dünyasýnda bir kiracýydým,
Güzel rüyalarý çalana döndüm.


Baþýboþ duygular serseri mayýn,
Ne olur üstüme fazla varmayýn,
Cezamý kesin de, sorgulamayýn,
Ýdam sehpasýnda kalana döndüm.





Sabri Koca

*nehar: gündüz



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.