Karanlýklar ülkesindeyim anne Köhne ve metruk sokaklarýn elçisiyim Issýz yollarýn lambalarý da yanmýyor Her yer karanlýk anne korkuyorum bilirsin karanlýktan hep korkarým.
Bilmiyorum Belki de lambalar yanýyor da ben fark etmiyorumdur belki de her yer aydýnlýktýr belki de güzellikler yanýmdadýr da ben kör(düð)ümdür.
Belki de yeniden doðmak içindir Þimdiki ölüþlerim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sucveceza Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.