EY GÜZEL KIRIM

Bir koku cümbüþü bu, beni benden alan
Ýki hecelik bir sevda, hatrýmda kalan
Býrakýp gelmek denmez, anlatýlan yalan

Kolay mýdýr yurdunu ellere yâr etmek
Kýrým büyük bir dava, asla bilmez bitmek

Karadeniz’de açan en güzel gül sensin
Topraðý bereketli, düzü nurlu yersin
Tanrý bize senin uðrunda ölüm versin

Gönlümün yarasý, gözümün nuru
Sensizken eksik, aklýmýn þuuru

Ben Tatar’ým, Türk’üm; eðilmez baþým
Kýrk dörtten bu yana sorulmaz yaþým
Yâr olamaz Moskof’a bir tek taþým

Vagonlarla sürüldük, tanklarla döneceðiz
Cennet mekân Kýrým’a yeniden geleceðiz


Sosyal Medyada Paylaşın: