Aþk; mahçuptur her daim... Ne, kalanýn yüreðine vurulur Ne de gidenindir vebal Herkez, azad olur en sonunda Kimse sahiplenmez aþký... Birkaç aný, hatýra, hüzün ve; dökülen bir damla göz yaþý Sonra biter; kalmaz aþkýn varlýðý... Kimse sahiplenmez aþký; ömrü boyunca... Yani; Zamanla, giden de unutuluyor, kalan da... Ne oluyorsa, yine hep, aþka oluyor... Aþk; hep mahçup/ ortada...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yadim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.