Aklýn kör rüyasý kadar karanlýk,
Böyle bir geçmiþle övünemezsin.
Menfaat eksenli yârlik yarenlik,
Böyle bir geçmiþle övünemezsin.
Kaç masum "ah!" çekti bir tuzaðýnda,
Sonra ava döndün kader daðýnda,
Sözün gerçeklerin çok uzaðýnda,
Böyle bir geçmiþle övünemezsin.
Yoklukta eþitlik hakim yurdunda,
Bir kör kuyu gibi damla derdinde,
Saklanmýþ kilitli kapý ardýnda,
Böyle bir geçmiþle övünemezsin.
Nice mamur gönlü yýktýn bir zaman,
Gururla çevreye baktýn bir zaman,
Zulümde zirveye çýktýn bir zaman,
Böyle bir geçmiþle övünemezsin.
Bütün vicdanlarda kadim mahpustun,
Hýrsa boyun eðip bir ömür pustun,
Seslerin, çýðlýkla tanýþtý sustun,
Böyle bir geçmiþle övünemezsin.
Kendi benliðinden ürperiyoryorsun,
Duyduðun her seste af arýyorsun,
Piþmansýn Tanrý’ya yalvarýyorsun,
Böyle bir geçmiþle övünemezsin.
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.