Sən... Sən..... Axý hardan tanýyýram səni mən?! Sanki min ildir tanýþýq. Hardan toplayýblar səni, Misqal-misqal, qaþýq-qaþýq. Tələffüz fərqli olsa da Anladým ki biz adaþýq. Sən,sən, sən .... Axý hardan gəlirsən? Bəlkə minilliklýrin, bəlkə yüzilliklərin, Bəlkə də fəzanýn, ənginliklərin Dərinliyindən gəlirsən. Sən bizdən fərqlisən, Amma bizə də bənzəyirsən. Bəlkə ,,Mu" dan, ya Misirdən, Yaxud da Finikyadan keçirsən Bəlkə də çoxdan keçmisən, Azmýsan,küsmüsən. Qurudan, quruya, Dənizdən dənizə köçmüsən. Gəlib qədim Qobustanda Qaya üstə ,,bitmisən" Ýnsan þəklində! Bəlkə səni cərəyanlar Materikdən materikə, Okeandan dənizlərə Ya da əksinə.. Dənizlərdən okeanlara, Atýb, axýnla aparýblar. Bəlkə ,, Ümid burnu" da Elə sənin özünsən. Bəlkə qədim hetlərlə Bəlkə də þumerlərlə. Birlikdə yaþamýsan, Məbəd divarlarýna, Əsatirlər ,,yazmýsan". Baþ açmadým inan ki, Kimindən, kimliyindən Mən səni insan bildim, Minillikləri yoran Zehnindən,fəhmindən Tarixən qədimliyindən. Sən bizdən fərqlisən, Amma bizə də bənzəyirsən! Keçmiþim, babam, insan! Bu gün mən varam,insan Gələcəyim, yeni ÝNSAN!!!
Fərid Muradzadə 13.09.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ferid Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.