Ruhumun sýkýþýp kaldýðýný hissediyorum. Bir adým ilerisini atmaya mecalim yok. Bir adým ilerisini görmeye gücüm yok. Olduðum yerde saymaksa, ölüm gibi. Bunun sonu yokmuþ gibi. Girdabýn içindeyim yahut Sonu olmayan tünelin tam ortasýndayým. yahut sonsuz bir okyanusun, baþlangýç çizgisindeyim. Ne kendimi sevmeye yerim var içimde, Ne yaþamaya hevesim. Bir kýrgýnlýk yükü omuzladýðým, Her þeyden çok kendime kýrgýnlýðým, Herkesten çok kendime veriyorum hesabýmý. Bir gün... Bir gün sevilirsem eðer... Ve tabiiki bir gün... Bir gün ölmezsem eðer...
Sosyal Medyada Paylaşın:
bilmiyorum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.