Bütün kanayan yaralarýma inat Tutunuyorum sessizliðin eteklerine Olmayacak hayallerden geçip Bembeyaz umutlar býrakýyorum dört bir yana Sevginin koynunda ecel olup uzanýyorum Tüm benliðim de alaca karanlýk edasý Rüzgarlar da savruluyorum Kendini bilmez hoyrat asice Ve birde en güzel þiirin en masum yanýna takýlýyorum Kendimi bulmak adýna Özlemler artýyor hasret çoðalýyor Ölesiye yorgun bitkin tükenmiþlik iþte Yüreðinden yüreðime uzanan ince bir sýzý Geceden kara gözlerinden yaþ olup süzülüyorum Yitik sayfalarýn imlasý bozuk cümlelerinde boðuluyorum Öznesini gizlim de tuttuðum mýsralarda Bir papatya misali Her yapraðýnda kalbi Acýyor mu? K-anýyor mu?
(BÝR PAPATYANIN GÖLGESÝNDEN)
Sosyal Medyada Paylaşın:
papatyanın gölgesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.