SENSİZ
Saðnak, saðnak yaðdý, sevdan üstüme.
Bir divaneye döndüm, yaktý içimi.
Öyle sevdim’ki dünyam, döndü tersine.
Önüne sererim, garip baþýmý.
Yýldýz olup yüreðime, akaným oldun.
Beni benden ettin, ömrüme doldun.
Seni görür görmez, bir huri sandým.
Süsledin sevdiðim, hayalimi, düþümü.
Ömrüm seninle bir bahar oldu.
Varlýðýn gönlüme bir sevda saldý.
Gözlerin benden, benliðim aldý.
Zamansýz uçurdun, gönül kuþumu.
Sensiz dünya, bir zindan olur.
Sevdamý gökteki yýldýzlar bilir.
Adýný andýkca þu, yüreðim erir.
Yolunda dökerim, göz yaþlarýmý.
Muhsin SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.