vah gönül ! eyvah gönül! sevdaya düþmüþsün yine, dön de aynada bir bak haline, solmak için mi goncalar açmýþ yüzün? aðlamak için mi ýþýl ýþýl gözlerin? yolmak için mi yasemin kokmuþ saçlarýn? üþümek için mi yanmýþ yüreðin? etme, eyleme.
yalanlarýn bini aþtý. ben seni bilirim. bir yýlan gibi çöreklenir bu bedene aþk denilen iþkence, gitmez artýk senelerce, ah gönül! vah gönül! aðustostasýn saz çalarsýn þimdi, kýþýn ayazý hiç gelmeyecek mi peki? býrak peþimi, of gönül! hiç mavi sevda kuþu kondu mu ki dalýna? baykuþlar öter üç gün sonra. söz geçiremiyorum bu þýmarýk çocuða. aþk senin neyine ah gönül! yine kazandýn yine beni devirdin. serviler hazýr beklemede son kez izin sana. peki gönül! öyle melul melul artýk bakma bana atamam... satamam... hadi gel, gir koluma. hadi gel, gir koluma. aþk nerdeyse sen orda çýldýrttýn beni de sonunda tatlý belam. baþ belam. ne olacaksa olsun gidelim bu diyarlardan.
Safiye Turhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
leylim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.