Sen ellerim, sen gözlerimdin
Yüreðimde sana yol alan bir ömür vardý ;
Kurak bir topraðýn üstünde yürür gibi.
Gün uzaðýnda biterdi
Ama yine de senden öteye gidemezdi
Gece desen dilime düþmüþ þarkýydý sanki
Söylerdim, söylerdim, söylerdim
Sen ellerim, sen gözlerimdin.
Uykum sana emanet, mutluluðum sen kadardý;
Sana uyur, sana uyanýrdým.
Gökyüzüne uzanmak seninle kolaydý
Güneþi olmayan sabah rengiydi sözlerin ;
Dokunsam aðlayacaklardý.
Duymazdým, görmezdim kimseleri
Baþkasýna saðýr, baþkasýna kör gibi
Sen ellerim, sen gözlerimdin.
Sonunda aðladýðým filmlere düþerdi bakýþlarým
Ýçimdeki bekleyiþi ateþe verirdi gözyaþlarým
Çünkü onlarýnda sonu bizim gibi biterdi
Kavuþmak dýþýnda.
Sonrasý
Sonrasý yok aslýnda
Ayrýlýk hep iþ baþýnda .
Arzu Karadoðan
Aþkýn Soluma Emanet kitabýmdan
.........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.