HER ŞEY ANLAMINI KAYBETTİ

Yýkýldým abi… hem de kaç kez yýkýldým?
Kaç kez çekip gitmek istedim bu dünyadan.
Hiç kimse gale almadý hiç kimse düþünmedi,
Kokusuna doyamadýðým yar vardý hani?
Kendine iyi bak dedi ve gitti…
Ýyi de þimdi ben nasýl iyi olabilirim ki?
Bana umut veren hayaller kurduran kimdi?
Ben buralarda cehennemi yaþarken,
O çok mu mutlu sanki?
Onsuz cennet bana ceza, cehennem ödül gibi bir þeydi.
Caným dediðim can, canýmý aldý da gitti.
Kimi geldi kolumu kanadýmý kýrdý,
Kimi de geldi ruhumu incitti.
Mutlu sonlu olmaya aday bir sevdam vardý,
Daha baþlamadan zamansýz bitti.
Özür dilerim galiba çok konuþtum,
Gevezeliðimi cahilliðime verin tutamadým kendimi.
Ne ondan vazgeçebildim,ne içimde bitirebildim sevgisini.
Ne kadar inkar etsem de, ne kadar kabul etmesem de,
Ben ne onu unutabildim, ne nefesime karýþan nefesini.
Ne kulaðýmdan hiç gitmeyen,
Seni çok seviyorum deyiþini…
Onu onla yaþamak varken, onsuz yaþýyorum þimdi,
Ben onsuz yaþadýðým günleri,
Günden bile saymýyorum ki…
Amaçsýz, nedensiz, yaþamak zorunda kalmýþým gibi.
Onun olmadýðý bu dünyada her þey boþ,
Her þey anlamýný kaybetti…

Sosyal Medyada Paylaşın: