Varlýk içinde yüzsen, sonu ölüme çýkar, Fani dünya hayatý bir tadýmlýk bal gibi. Aldýðýn bütün ahlar bir gün seni de yakar, Ateþlere atýlan kurumuþ bir dal gibi.
Hileyle kazandýðýn, kâr deðil zararýndýr, Yanlýþa sürükleyen nefsani kararýndýr, Duyacaðýn inilti kendi ahu zarýndýr, Baþýn önüne düþer günahkâr bir kul gibi.
Aldanma makamýna, geçersiz bir akçedir, Oturduðun koltuðun birazcýk yüksekçedir, Mes’uliyeti vardýr, hesabý da sertçedir, Omuzlarda gezersin belki de bir þal gibi.
Ne götürebilirsin, düþün ahiretine, Eðer ziyan edersen gitmesin hayretine, Düþersen bakan olmaz þanýna, þöhretine, Atýlýrsýn köþeye deðersiz bir pul gibi.
Tesadüfi deðildir bu dünyaya geliþin, Hak emrine uymaktýr senin en büyük iþin, O’na tabi olmazsan, kötü olur gidiþin, Sürüklenir durursun baþýboþ bir sal gibi.
Sakýn kenara atma, yapmýþ isen bir ahit, Kimse görmüyor sanma; elin, ayaðýn þahit, Hesabý çabuk görür bilesin ki El Vâhid, Sürünürsün yerlerde eðreti bir çul gibi.
Sabri Koca
*El Vâhid : Allah’ýn isimlerinden; eþi ve benzeri olmayan, zâtýnda tek olan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.