BANA ADIMI VEREN DENİZ

Bana adýmý veren deniz...
Bak yine ben geldim...
Tüm kaygýlarýmla sendeyim;
belki dirilmeye ihtiyacý olan özgüvenimle geldim;
baþarý iksirinin tadýný alamamýþ bir insan olarak geldim;
belki de en basit haliyle atanamamýþ iþsiz bir öðretmen olarak geldim;
hayallerimin baharlarýnda tutulduðum saðanaktan sana sýðýnmaya geldim;
ve ben hep yazý bekledim baharý bitmeden...
Oysa ki o yazýn tadý baharlarýndaki saðanaktaymýþ...
Elbette biliyorum farkýndayým hayal etmek güzeldir ki gerçeðine kavuþturmak bizlerin elindedir;
bizler bahçývanýz, hedeflerimiz ise mis kokulu gül bahçeleridir
hangi bahçývanýn ellerini, kollarýný çizmedi o mis kokulu gülün dikenleri...
Ýþte bu yüzden geldim sevgili deniz;
bana adýmý veren deniz;
Bak yine ben geldim...
ellerim, kollarým çizikle dolu meherlem ol istedim;
çünkü canýmý acýtýyor bu sýyrýklar...
Yeniden dirilmem için sana ihtiyacým var...
Bahçývanlýðý býrakmaya hiç yok niyetim ...
Elbette yara bere olacak heryerim...
Ve ben gül bahçeme kavuþunca yine sana geleceðim...
Sadece ve sadece teþekkür edeceðim...
Diken çiziklerime þifa olduðun için...
Bana adýmý veren deniz...
Bak yine ben geldim...
Sosyal Medyada Paylaşın: