Bahardır Gülüşlerin
Bakýþýn hayat idi, gülüþün ise bahar,
Asýrlar görmemiþti böyle güzel böyle yar.
Karanlýk aydýnlandý her yerden huzur yaðar.
Felekler görmemiþti böyle sevda böyle yar.
Olmadýðýn anlarda dünya sürgün bir yerdi,
Ýlahlýk taslayanlar aciz birer beþerdi.
Ýklimler dize geldi kupkuru çöl yeþerdi.
Devirler görmemiþti böyle güzel böyle yar.
Huþu ile eðildi yaratýlan canlýlar,
Ýzzeti ikbalini terk eyledi þanlýlar.
Yürekleri buz tuttu küfür satan zanlýlar
Kavimler görmemiþti böyle güzel böyle yar.
Mermer yüreklerini mum yapýp ta yakanlar
Güne benzer yiðitler, akik mercan çýkanlar.
Ýkliminde yeþerdi kisralarý yýkanlar,
Þehirler görmemiþti böyle güzel böyle yar.
Nefesi hayat verir, kuru paslý çöllere,
Namý celi vardý ulaþýlmaz göllere,
Sezadýr atila’ya yüzün sürse yerlere,
Ýnsanlýk görmemiþti böyle güzel böyle yar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Atila yalçınkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.