Rüya

Tek odalý, dört duvar bir ev...
Boþ bir sofra baþýna diz kýlmýþýz,
Evin kapýsý açýk,
Çatýsý... yok.

Sen zararla oturup öfkeyle kalkmýþsýn,
-Öyle deðildi bu söz bilirim.-
Kalkýp gittiðin yerde bir gül dalý...
Dalýn dikeni var,
Gülü... yok.

Ah, þu gül dalýný tutan kalbim!
Ah’larýn, en çok kendine olsun.
Bu sevdanýn hüznü var,
Vuslatý... yok.
Sosyal Medyada Paylaşın: