MASAL

Bir masal gibiydi, ilk denk geliþim
Dün gibi aklýmda, o titreyiþim
Ýlle de sen, ille de sen deyiþim

Epeydir yoksun, bundandýr durgunum
Bir ülküye bir de sana vurgunum

Gün gibi doðmuþ, almýþtýn gözümü
Harlamýþtýn söneyazan közümü
Unutturdun ya bana her sözümü

Sesimse çýkmaz, sönmüyor yangýným
Bana doðmayan her güne dargýným

Teninde yüzdüm, saçlarýnda gezdim
Korkuyu da endiþeyi de sezdim
Senden uzak düþmekten ben de bezdim

Kaderime eðildim, bitmiyor sürgünüm
Sensizim, bu ne ilk ne de son günüm

Vuslat dedim, yazdým seni alnýma
An gelip de kan sýzan da baðrýma
Bir gün olsun küfretmeden yazgýma

Tanrý’dan arzum, beni senle sýnasýn
Alacaksa canýmý, sen alasýn




Sosyal Medyada Paylaşın: