KAFES
Ah!
Bir an neredeyse
Topraða inanacaktým...
Çeliþmiþ suret çokluðunun
Kederlerimi anladýðýný ummuþtum.
Krizantem renkleriydi beni mest eden
Sahi duran papatya gamzeleri ...
Bu yüzden,
Hüznünüzü hapsedin kalbinize
Ele veren gözlerinize deðil...
Soytarý gülümseyin
Kahkaha seslerine hüzünlü eþgalinizi gizleyin...
Pranga vurun hatta yapabilirseniz
Çýkamasýn göðüs kafesi ardýna
Sevmediðiniz kafeslere sýðýnýn
Çýrpýnsýn
Topraðýn rengini duymasýn
Göðün mavisini bilmesin ...
Özgürlükle dün konuþan çare bulamaz
Merhameti keramette arayan yarýna koþamaz
Kýlýcý kýnýnda düþünen zafersiz çýkamaz
Sabrý zihnine dolayan topraðý tanýmaz...
Az evvel vazgeçtim topraða inanmaktan
Kederi sakladým cümlelerin israfýndan
Cihan koca deðil þehr-i kabristan
Gezdim, din/dim, çekildim zamandan...
Aybüke
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.