Karacadağ'ın Asi Kengeri

KARACADAÐ’IN KENGERÝ

Paramparça,
Dikenlerinden yüreðim,
Delik deþik,
Bakýþlarýndan ciðerim!

Goncayým,
Ürkek açmaya çalýþan,
Kardelenim,
Kaya dibinde, moraran!

Tatlýsýn,
Hamravat suyu gibi,
Yüzün ayýn on dördü,
Su kemerinde yýkanmýþ gibi!

Dinlendim,
Surun serin bahçelerinde!
Saydým yýldýzlarý,
Serin yaz gecelerinde!

Yüzerken görmüþ seni,
Periler, Küpeli’de,
Fýsýldayýp bana,
Gizliden gittiler!

Aradým seni,
Zühre’nin yýldýz ülkesinde,
Dediler ki:
Süreyya olmuþ gökyüzünde!

Yýldýz halesi sanki,
Parlýyor elmas yanaklarýn,
Bulutsuz kýþ gecelerinde!
Ellerin beyaz el gibi,
Çýkarýnca parlar koynunda!

Kuðularla yüzerken,
Görmüþler seni,
Ayn-ý Zülal pýnarýnda! (1)
Öyle güzelsin ki:
Söner güneþ alnýnda!

Ýç Kale’nin suyu gibi,
Serindir baðrýn,
Ýzledim gözlerinde,
Yeþilini Hevsel’in!

Sudaki yansýsýsýn, melike Belkýs’ýn,
Alipýnar’da, ece Züleyha’nýn!
Sen Güneþ, ben Dünya’yým,
Dolanýrým yörüngende,
Topacým sanki,
Dönerim serseri gölgende!

Sen yer;
Ben cisimim, çekim gücünde,
Sen sepek;
Ben deðirmen taþý,
Yüzerim feleðinde!

Baharýn çiçekleri gibi,
Renklerinle göründün bana,
Kör olasýca kýlavuz kýrlangýçlar,
Kaybettirdiler labirentte seni bana!

Sapladýn kalbime,
Kaþýnla zehirli oklarýný,
Kirpiye dönmüþ göðsümden,
Çek kirpikten þiþlerini!

Gözlerinin feri,
Aydýnlatma mumum,
Göster yolumu,
Hiç susmasýn umum!

Sal ipi, Züleyha!
Kurtar beni karanlýk kuyudan,
Tez açtýr yelkeni,
Uzaklaþalým buralardan!

Dolu yer baðým,
Esmezsen sýcak sýcak,
Yelkenlerim fora,
Giderim köþe bucak!

Çýrp kanadýný,
Maden Daðý’nýn kekliði,
Uç bana Gezin çileði,
Kat gönlüme kat kat neþeyi!

Yansýna baktým Dicle suyunda,
Güldü balýklar bana,
Darýldým vefasýz balýklara,
Tövbeler tövbesi gelmem dile,
Öttü baykuþlar, yalvarmak nafile!

Maden Çiðdemi

Býrak gururu, Maden Çiðdemi,
Ýnatçý keçi, Affet artýk beni!
Ötmüþtü bir kere ürkek horoz,
Vakitsiz, acemi!
Namludan çýkan kurþun,
Geri döner mi?
Parçaladýn insafsýz,
Sana yanan yüreðimi!

Umarsýz derde,
Aþina olmayan kuþum,
Yýllarca süründüm peþin sýra,
Ýnan artýk bana, çok yorulmuþum!
Yeþerir içim,
Demir atarsam limanýna!
Cýzlar içim,
Savrukça demir almalarýna!

Ödünç verdim aklýmý kargalara,
Senin yüzünden!
Vurdu suçluluk beni,
Alnýmýn orta yerinden!

Anmaz dilim,
Bilmez adýndan baþka ad!
Umarsýz derdi Cezeri’nin,
Derdime ön ad!

Alsaydým avucuma cesaretimi,
Çivileyip titreyen dizlerimi duvara?
Gem vursaydým kem kümlerime,
Açabilseydim sana derdimi,
Dinerdi belki yürek sýzýlarým!

Girdim deneme sýnavýna,
Diþlerimi sýktým,
Özümden geçtim,
Düðümlendi boðazým,
Kurudu her defasýnda,
Tutuldu nutkum,
Sandýlar ahrazým!

Kavuþamamak,
Yordamsýzlýðýn cezasýdýr!
Kör olasýca yordamsýzlýk,
Ýnsanýn bilgisizliðindendir!

Usandý yaralý gönlüm,
Sýr saklamaktan,
Bitmez tasam,
Iraksak bakýþlarýndan!
Resimlerde kaldý,
Yakýnýmda durmalar,
Yaraladý beni,
Anlamsýz sendeki kaçýþlar!
Çevirdi eleðe,
Yan bakýþlarýn, sinemi,
Kurbanýn olayým Karacadað!
Ver asi kengerimi!

Açýyor yapraðýný,
Gittikçe ümit aðacým,
Sönüyor içimde,
Bora ve gönül acým!
Okurum,
Gözlerinin elasýnda kederimi!
"Aynasýdýr gözler kalbin," tuttum dilimi.
Açar renk cümbüþü
Bahar yüzünde senin!
Dokunur yüzüme,
Kokulu meltemi teninin!

Gel artýk,
Züleyha hatýrýna,
Gel, güzeller güzeli Leyla aþkýna!
Býrak kör inadý!
Mirab bahçelerinin kalmadý tadý!
Gel, sevdalýlarýn önderi Kays anýsýna!
Gel, Aþýk-ý Sadýk’ýn çileli sevdasýna!
Gel artýk,
Açsýn Þeyhmalan’da nergislerim!
Gel artýk,
Bulsun deva, katmerli dertlerim!
Gel artýk,
Gülsün yüzümüze tavþanlar!
Gel artýk,
Uçsun kanadý kýrýk sýðýrcýklar!
Gel artýk,
Ötsün Körhat’ta ürkek horozlar!

Gel, gezelim,
Baðabir’in viran baðlarýnda!
Gel, görüþelim,
Bereketli Gevran Ovasý’nda!

Ver artýk Maden Daðý!
Kýnalý kekliðimi!
Uslanýr belki,
Akdaðlar’ýn uslanmaz çiðdemi!

1.Ayn-ý Zülal: Berrak su çeþmesi.
(Diyarbakýr’da halk arasýnda,”Anzele” olarak kullanýlýr.)

Haristani
(M.Þerif CEBE)
23.08.2016


Sosyal Medyada Paylaşın: