TÖHMET'TE DUYGULAR
Çatýsý akan evimde hazandan hüzün kaldý
Yer yataðým soðuk, yastýðým soðuk.
Çatlamýþ duvarlarda siyah beyaz resimler
Çerçevesiz duruyorlar, ifadeleri donuk..
Masamda kýrýk kadehler ve görmezden geldiðim
Yarým kalmýþ þiirlerim, na tamam herþey bende.
Artýk eskisi gibi ýþýkta yakmýyorum
Titreyen mum gölgesine, siniyorum öylece..
Tadým, tuzum, keyfim yok, çok yorgunum hemde çok
Uzaklar gözlerimde gitmeye mecalim yok.
Çýðrýndan çýktý artýk, bu yalnýz sefil kalbim
Durdu atmýyor sanki, atmaya takati yok..
Bana mal mülk gerekmez, can olmalý canýma
Yasakladýlar aþký kalbime, dimaðýma.
Esiriyim ilelebet töhmette duygularýn
Bozuldu sûkunetim kim girdiyse kanýma..
___Terkedilmiþ gibiyim, oysa ki hep yalnýzdým
___Kayýp bir þehir gibi, bulunmasý imkansýzdým.
02/05/2019____22:40
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.