Bir iki senedir yemek yapmayý öðrendim,
Babamýn eski arkadaþlarýndan.
Hepsini denedim; Kuru Fasulyeyi, Mantarlý Tavuðu filan,
Bir Pirinç Pilavý kaldý denemediðim,
Sýrrýna vakýf olup eremediðim...
Pirinç Pilavý zormuþ;zoru severim...
Yarýn onu deneyeyim bari;
Ölçü bire bir diyorlar, yani bir bardak suya,
Bir bardak pirinç...
Becerirsin be dostum,
Beceremezsen de canýn sað olsun,
Pilavdan korkulur mu, pilav senden korksun.
’’Pilavdan dönenin kaþýðý kýrýlsýn’’...
Amma edebiyat yaptým ha beþ on pirinç tanesine...
Bir Japon Atasözü de þöyle demiþ,
’’Pirincin içindeki siyah taþlardan korkma,
Beyaz olanlardan kork’’...
Vay Oktay Ustam Vay!!!
Senelerce anlattýn durdun ekranlardan,
Ýyi pilavýn tarifini,
Adýmýz Arif deðil ki anlayalým.
Yeryüzünün en eski yiyeceklerinden,
Altýbin yýldýr bilindiði rivayet ediliyor...
Osmanlý Mutfaðýnda yüzyirmibeþ çeþit yemeði yapýlýyormuþ...
Biz bir tanesini hakkýyla yapsak,mutlu olacaðýz...
AHMET ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.