Fiyakalı Kederler İçin

Fiyakalý kederler için uzak bir dar aðacý,
acýyý karanlýða savurmuþ gibi bir gece,
düþlerini bahardan yoksay.


nicedir gitmeye timsal gülüþünü
hüzne ram olmuþ cesedime ört
yüzünü görmeye haram olmuþ mutlulukla
bir kez olsun gülsün þair.
kaybetmek zahiri tümcelere viran
bana bu zuhurdan susmaya ne haddin var
geçmiþe kazandýrýlan bir yokuþ sokaðýna
anadan üryan çýkmýþ sesimle
seni zemheriden kurtarmaya and içiyorum
yaðmura bulanmaya baþlayan gözlerime
seni unutmak için af diliyorum.
þimdi beni serabýndan azad et
ki bu kadar hayali ayýrt etmekte biçareyim
darmadýðýn bir acýmsamayla kahrolmak
zahiri bir muradýn kaçak failiyim
düþlerine ziyan olmuþ sabahý
gecede yitiren bir þairdim ben
kendimi sararmýþ gülüþlere teslim etmeden önce,


bu kez baþka bir yaðmurla
geceyi esmere boyuyorum
annemin sesiyle göðe el açýp
babamýn vakurluðuyla düþlerimi hicab ediyorum
ama yine de bu þairden vazgeçemiyorum
hadi yine savur karanlýðýma kanatlarýný,
kahverengi kanatlarýn ile gök savaþmaya hazýr.









Sosyal Medyada Paylaşın: