BENDE BENİ KAYBETTİM

Bu akþam sessiz çalar, yüreðimin sireni.
Hayat tekerim patlak, tutmaz sevdamýn freni.
Ruhumun selvisinden, gitti güvercinleri.
Benliðim aðýrlaþtý, ulaþamaz menzile.
Gözyaþlarým sel oldu, akar ipek mendile.

Hesaplarým karýþtý, mazi, atiyi geçti.
Gönül efkârdan yana, ne varsa onu seçti.
Kalbimdeki senlerim, ruh olup göðe göçtü.
Bedenimde aðrým var, ulaþamaz menzile.
Gözyaþlarým kurudu, ipek mendil nafile.

Tabutuna sýðmýyor, battal boy bedenlerim.
Kalkýp selam dursunlar, habersiz gidenlerim.
Benim kayýptýr bende, ben kendime gülerim.
Güneþ ýþýðým soldu, ulaþýlmaz menzile.
Karanlýklar yok olmuþ, aðlarým gündüzlere.

Dadaþým’ýn kalemi, kelimeleri yuttu.
Defterimden ak sayfam, cümleleri unuttu.
Gönül ipinden kopan, uçutmam yâre uçtu.
Rüzgarýmýn yönü yok, ulaþamaz menzile.
Akar bu deli sevdam, bir sevdalý gönüle.
02.05.2019 Muammer KARS

Sosyal Medyada Paylaşın: