YORGUN GÖZLERİM

YORGUN GÖZLERÝM
Beklemekten yorgun düþen gözlerim,
Alevden bir kandil gibi asýlýyor duvarda,
Gecenin karanlýðýnda Feleðin göz bebekleri gibi
Bakýyor ve
Azdýrýyor yüreðimdeki sýzýlarýn ateþini.
Saçlarýmýn biraz daha beyazlýðýný hissediyorum,
Kýskaca dönüyor göz kapaklarým.
Sabýr sabýr diyerek atýyor zamanýn saniyeleri,
Dayan dayanabilirsen!

Mutluluðun resmini hayal ederken,
Bir ömür taþýyor gözbebeklerim.
Ne açlýk, ne korku, ne haksýzlýk yormadý beni
Gözlerimin aðýrlýðý kadar.
Seni rüyamda görmedim diye,
Uykuya bile küstüðüm gecelerim oldu.

Ne kadar saftý bu gözlerim, her þeye kandý,
Ýhaneti, vefasýzlýðý görünce kanlandý.
Bakarken, yürekten bakmadý.
Sonra beni aðlattý.
Sevdamýz mavi bir gecede baþlamýþtý.
Sonra ne oldu da
Umutlarýmý çalýp gittin sormadan.
Gözlerim,
Kapkara bir çivi gibi çakýlýp kaldý,
Kör olmadan!..
Yusuf Yýlmaz


Sosyal Medyada Paylaşın: