Ýyilik yaptým diye sakýn çýkmasýn sesin, Yaptýðýn iyiliði hiç kimse bilmemeli. Kendi nefsinden fazla mazlumu sevmelisin, Ýnsanlar ölse bile, insanlýk ölmemeli.
Saygý görmesen dahi, sen saygýyý býrakma, Sabun köpüðü gibi sakýn yukarý çýkma, Bir küçük çýkar için bütün geçmiþi yýkma, Öfken depreþse bile, insanlýk ölmemeli.
Kimse aramasa da; soran sen olmalýsýn, Her þey madde deðil ki, dualar almalýsýn, Kibirden uzak durup, hep sade kalmalýsýn, Baþýn eðilse bile, insanlýk ölmemeli.
Kabalýk ne çirkin þey, sözünü latif söyle, Tamah etme dünyaya, dürüst kalmayý yeðle, Herkese cömert davran, hakkýný teslim eyle, Paran dökülse bile, insanlýk ölmemeli.
Doðruluktan ayrýlma; usanmadan, býkmadan, Çok zafer kazanýlýr, tek bir kurþun sýkmadan, Ver iþçinin hakkýný yorgunluðu çýkmadan, Zorluk çekilse bile, insanlýk ölmemeli.
Sabri Koca
"insanlýk ölmemeli" diyen þaire teþekkürlerimle...
Asla övünüp durma servet ile varlýkla Bakýp gözetmelisin hangi insan darlýkta Hayat bazen çok yorup býraksa da zorlukta Belin bükülse bile insanlýk ölmemeli.......... Ayhan Kocabay
****
Þiirimi, günün þiiri olmaya layýk görenlere ve beðenip yorum yapanlara çok teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.