Çay Düştü Payımıza

Çay düþtü payýmýza bölüþelim seninle
Egzotik diyarlarýn albenili perisi
Ben sükût mevsiminde emsalsiz deseninle
Sen çaya melike ol ben de çayýn çerisi


Ah nadidem bir bilsen yýldýzlar kýskanýrdý
Senin yüreðimdeki o mutena yerini
Güneþ seni Züleyha beni Yusuf sanýrdý
Yine de bilemezdin aþkýmýn deðerini


Sen ki Nil nehri ile ezelden arkadaþtýn
Ellerinin büyüsü serinletirdi beni
Öyle bir zaman geldi hayallerimi aþtýn
Beni sana baðladý adýndaki albeni


Yaðmur olup da yaðsan çöl baðrým ihya olur
Çayýn hoþ rayihasý karýþýr nefesime
Yokluðunda dört mevsim iklimim seni solur
Ve hoþ sesin karýþýr tutuk olan sesime


Bir gece yarýsýnda yýldýzlarla buluþur
Senin beni baðlayan albenili gülüþün
Ýçimdeki sýzýyla tüm yýldýzlar tutuþur
Ecesi sen olursun gördüðüm eþsiz düþün...
Ankara, 1 Mayýs 2019 Ýbrahim Kilik
(saat 01.54)
Sosyal Medyada Paylaşın: