GƏLİN HÖRMƏT QOYAQ BİZ İNSANLARA
Elə bir dövrdə yaþayýrýq ki,
Ýnsanlýq adýna qiymət qoyulmur.
Ac-susuz dolanýr bu yazýq millət,
Yekəpər harýnýn gözü oyulmur.
Küçə itlərinə siyahý tutur,
Qardaþý küçədə dilənən məmur.
Gündə neçə dəfə günaha batýr,
Ona deyən yoxdur; kiþi, dayan, dur!
Bir qara köpəkcən hörməti yoxdur
Bu xalqýn aþaðý təbəqəsinin.
Vecinə gələrmi? Mədəsi toxdur
Vəhþiyə bənzəyən heyvan kəslərin.
Ayý təlim görür heyvanxanada,
Milyonlar xərclənir bu gün adýna.
Kasýbýn, faðýrýn caný yana da,
Yetənmi tapýlar onun dadýna?
Belədir bu günün həqiqətləri,
Ýçimi yandýrýr bu saysýz kədər.
Dünyada özümü biləndən bəri,
Gördüm əziyyəti, zülmü nə qədər.
Ýnsan þah əsəri bu təbiətin,
Heç kim qul olmasýn dövlətə-vara.
Sayðýsýz davranmaq olduqca çətin,
Gəlin hörmət qoyaq biz insanlara.
Əlbət, hər ömürün bir sonu vardýr,
Heç kimsə əbədi qalasý deyil.
Axýrda yerimiz bir dar məzardýr,
Ey insan, Haqqa gəl, haq yola əyil!
Sosyal Medyada Paylaşın:
eflatun.kesheli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.