GÖZÜN MÜ KALDI
Elveda diyorsun az mý geldi yar;
Daha söyleyecek sözün mü kaldý…
Bu nasýl cinayet nasýl intihar;
Ölümden baþkasý azýn mý kaldý…
Yürekte ne varsa aldýktan sonra;
Beklenen þarkýyý çaldýktan sonra;
Böyle bir baþýma kaldýktan sonra;
Bahar ertesinde yazýn mý kaldý……
Kirpikler buz tutmuþ gözler yanýyor;
Yaradan benimle beni sýnýyor;
Dokunduðun yerler hala kanýyor;
Dermansýz dertlerde izin mi kaldý…
Ayrýlýk rüzgarý bir baþka eser;
Tebessüm yüzümle selamý keser;
Türküler yas tutar þarkýlar küser;
Mýzrabýn mý kaldý sazýn mý kaldý…
Tek sözün yýkmaya yettikten sonra;
Çaremi çaresiz ettikten sonra;
Yürek yangýnlarým bittikten sonra;
Gönül sofrasýnda tuzun mu kaldý…
Dertler dergahýnda sorulan bensem;
Yýkýlan, tükenen, yorulan bensem;
Sevda cephesinde vurulan bensem;
Aynaya bakacak yüzün mü kaldý…
Sen kadar deðildi sýrtýmdan vuran;
Periþan aklýmda aklýmý yoran;
Bir parça mutluluk dilimde duran;
Çok mu gördün ulan gözün mü kaldý…
Ali ALTINLI – 30.04.2019
Saat: 00:31
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.