KİMSE KALMADI
KÝMSE KALMADI
Ýnsanlar varlýkta, yarýþýyorlar
Yokluðu düþünen, kimse kalmadý
Bilmeden her söze, karýþýyorlar
Arifi dinleyen, kimse kalmadý
“Mal canýn yongasý”, dikkat çekmiþler
Ýmaný almýþlar, madde ekmiþler
Fitneyi fesadý, yola dökmüþler
Necisi silecek, kimse kalmadý
Huzur için mal mülk, para yetmiyor
Ýmkan az talep çok, hedef tutmuyor
Alýn teri emek, para etmiyor
Az ile yetinen, kimse kalmadý
Binalar yükselmiþ, sahilde koyda
Velakin sahibi, hep ayný boyda
Besmelesiz servet, etmiyor fayda
Helali arayan, kimse kalmadý
Mantar gibi yerden, bir bir bittiler
Hak vaki olunca, çýplak gittiler
Üç metrelik beze, þükür ettiler
Musalla taþýnda, kimse kalmadý
Gönül zenginliði, paraya karþý
Gün gelir titretir, küre-i arþý
Þu maddi dünyaya, hükmeden çarþý
Kepenkleri inmiþ, kimse kalmadý
Hacaloðlu der ki, en kýsa yoldan
Köþe dönmek için, ayrýlma foldan
Allah’tan korkmazsan, utan ha kuldan
Senin gibi abdal, kimse kalmadý
Hacaloðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.