tükenerek ve tüketerek körlük gözlerime kýzýlca bak karþý bir devrimin seccadesinden duvarýn halký hep olacak sen isyan çektin diye yürek göðsünden kýrýlacak deðil adlarýn tanelerine ses olan tespihlerin gök aðacý aslým toprak dedin yoluna diz koyduðun nedir kuytularýn yaðmurlu fýsýltýsýna koþuyor fýrtýnayý avucuna arayanlar þu izimizi biriktiren taþlar daðlardan gelen yük ne sabýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.