BİR KEZ BAK AŞK PENCERESİNDEN

Hatýrlar mýsýn
Küçücük çocuktuk
El ele tutuþmuþtuk, seninle
Eteðin yerlerde
Saçlarýn belindeydi
Sapsarý telleri vardý, ellerin sýmsýcak
Gözlerin ise maviydi...

Kimse yoktu bize bakan
Sevgimiz içimizde
Yürürdük gün boyunca
Güle oynaya hiç kimseye aldýrmadan
Çiçekler dolup taþmýþ, hayatýn o taþlý yollarýnda...

Uzaktaki tepenin ucunda
Sessizce denizi seyrederdik
Uzaktý bize gönlümüz ama deðerdi
Bakardýk sessizce, yüz yüze birbirimize
Püskül olur yorgunluktan aðrýyan bedenimiz ve parmak uçlarýmýz
Ihlamur çiçeði kokun
Hatmi gülüþlerin vardý
Her þeyi unuttururdu bana bazý bazý...

Gizlice ufka seyrederken ellerin ellerimde
Göz göze bakýþýrdýk öylece
Aþkýn penceresinden
Geleceðe umutla bakan hasret dolu gözlerin vardý
Evin yolunu tutardýk, beraberce el ele...

Annenin yanýk sesi hala kulaðýmda
Gel neredesin kýzým
Sana kýyamam bebeðim
Gülüþümüzü fark ederdi, annen
Benim sevinç gözyaþlarýmý
Çünkü sen yanýmdaydýn
Nasýl mutlu olurduk
Senin tertemiz kalbindeki samimiyet
Kendimi ben þanslý hissederdim hep...

Sevdam akýyordu adeta
O tatlý bakýþlarýna
Aðlamak gelirdi bazen
Aklým karýþýrdý göz uçlarýmda
Ufkun Güneþi yakardý yüreðimizi
Samimi içten o duygularýmýzý
Hala anýmsýyorum...

Sen büyüdün mü derdim
Hala biz çocuk gibiydik
Seni gözlüyordum yolunu
Belki geleceksin diye
Bakacak mýsýn yine yüzüme
O aþkýn penceresinden
Heyecanýmýz dünyanýn zirvesini zorlardý
Henüz dolmamýþtý bile yaþýmýz
Özledim sevgilim...

Behçet Bük
Sosyal Medyada Paylaşın: