Yorgunluðum ve bitiþim, Sessiz miydi... Belki de gürültülüydü... Her gün , kendimi bitiriþim hakkýnda iddialarda bulundular. Bazýlarý sessiz kaldý , sessizliðime.
Göðsüme bir býçak sapladým. Annemin sýrtýnda bir býçak izim kaldý. Bu darbeler bana ait. Bitmeliyim. Baþka bir yolu yok ki bunun....
Sosyal Medyada Paylaşın:
bilmiyorum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.