Yaðmurun göðsü açýk. Düþ lekesi günlerimden kalmýþ olmalý bu izler. Çoðu sayfa bir yalana açýlýrken, Bir çok kadýnýn adýna yazýlmýþ mektuplar buluyorum içimde. Titreyen dizlerimin üstüne çöküyor zaman. Çoðunu görmezden geldiðim oluyor. Kimine de hiç olmamýþ gibiyim. Bütün yalnýzlýklarýn adý bahar olsun diyorum. Bir filmde öpüyorum denizi göðüslerinden. Þiir iþte diyor birileri. El yordamýyla ne aþklar büyüttüm içimde de Bir et parçasý uðruna öldüler .. Bir düþ de görmüþtüm. Beyaz bir güvercine su verirken kendimi. Sonra herþeye ve herkese inandým. Ýnanmak istedim belkide. Kadýnsýn demiþlerdi de Anlamamýþtým! Çocuktum beyaz bir kardelen yapraðýnda.
Ama,
Eskiden di o "..
Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özge Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.