ASİL NESLİMİZ VARDI

Sokakta, bir çocuða, asaletini sordum.
Aslýný tanýmayan, bir garip hali vardý.
Kimsin, nereden geldin, nesin necisin dedim.
Aslýný küçümseyen, argo bir dilli vardý.

O þehit olmuþ dedi, dedem Sarýkamýþ’ta.
Ne gerek varsa bilmem, o soðuk karda kýþta.
Ruslara kurþun sýkmýþ, yýlmadan o soðukta.
Þehit olmuþ kahraman, gurur edasý vardý.

Oysa o zalim yýllar, kan kusturdu neslime.
Ermeni’ye can verdi, teslim olmadý yine.
Kadýn, genci yaþlýsý, düþtü düþman peþine.
Gururlu ve mutluydu, yiðitlik seli vardý.

Aziziye’de çatmýþ, düþmana kýlýç ninem.
Kan kustukça kusturmuþ, aðrýsa da o sinem.
Sularý avuç avuç, taþýr gelin Emine’m.
Kýnalý ellerinde, belli cefasý vardý.

Deveboynu dedik biz, Erzurum kalkanýna.
Þehitlerim sarýlmýþ, þanlý Türk bayraðýna.
Tek yumrukta birleþmiþ sýrmalý Sancaðýyla.
Dostuna güller sunup, düþmana kini vardý.

Silah deðil týrpanla, saldýrdý atalarým.
Dostuma güzel haber, ben vataný kurtardým,
Düþmana tacir olur, bende onu satarým.
Bizi pula satmayan, vatan sevdasý vardý.

Arkadaþým hor görme, hakir görme neslini.
Sözlerimi unutma, inkâr etme aslýný.
Düþmanýna yumruk sýk, sýrtta taþý dostunu.
Kelle koltukta giden, yurdun þehidi vardý.

Teoman, Metehan ve yiðit Kültigin Haným.
Gazneli Mahmut ile Selçuklu Alparslan’ým.
Fatih’ten Yavuz’a ve Abdülhamit Hünkârým.
Ülkeler fethe giden, vatan erleri vardý.

Dadaþým uyan artýk, kutlu mazine dön bak.
Çaðdaþlýksa hedefin, artýk gemilerin yak.
Namertlere soysuza, arsýza olma ayak
Kýrk yiðite alp olan, Türkmen yiðidi vardý.
10.12.2005 Muammer KARS

ÜSTADLARDAN

Aras çok su götürür, pek konuþma sus dedi
Harama el uzatma, boðazýndan kus dedi
Ülkeye göz dikene, hain dedi rus dedi
Kara kýþa aldýrmaz, baþýnda yeli vardý.. .Ýshak ARAS Üstada teþekkür ederim

Bizim ecdadýmýzdýr yedi düvel koþturan
Tarihi destanlarla derya deniz coþturan
Alparslan Anadolu da kahraman Mete Han
Cihana kök söktüren, çok yiðitlerim vardýr.. Ahmet KARA hocama saygýlar
Sosyal Medyada Paylaşın: