YÜREĞİMİN KÜL OLMUŞ YANGINLARINI..

(FERÝDUN un hatýrasýna.)
(Hani en sevdiðini kaybedersin ya !)
(Ýçin yanar yanar ya ! )
(Ben de seni kaybettim aðlarým.)
(Ýçim yanar yanar yanar ya!)

Sen alevlendirdin,
Sen yaktýn,
Yüreðimin kül olan yangýnlarýný.
Bir ýþýk bir renk gelmiþti hayatýma,
Her þeyi senin geliþinle sevmiþtim.
Bir filizlenen gül dü yüreðimdeki...
Sonbaharlarým çiçek açmýþtý bin bir umutla,
Artýk mutluluða açýlacaktý mavi kapýlar...
Bir çocuk kalbinin,
Bayram sabahý sevinciyle dolmuþtu dünyam.
Bu kadar kýsa mý ?
Bu kadar çabuk mu kýrýlacaktý ümitlerim !
Kalbimdeki bu yanan bu ateþi bilsen 1
Bilemezsin bilmeyeceksin...
Karar veremiyorum; ölsem mi ,
Kararlarým ne ki, yaþasam mý...
Bilemiyorum...içim acýlarla dolu.
Neden Allah’ým ! bir gün güldürsen ,
Aðlatýyorsun sonra hep hep ! göz yaþý !
Ben neyim ? kimim ?
Ben bir aptal mýyým, her yalana kanan
Sevgiye inanan.Sevgi ne ki ?
Ben bir tek sevgiye inanýrým
Leyla gibi - Mecnun gibi bir tek !
Ve, sonra Yusuf gibi
En saf,en temiz,en Tanrýsal !

Sosyal Medyada Paylaşın: