meleyen çayýrlarýn beyazýný aradýn sökerek deþerek yüreðinin köpek diþlerini tanrý dediler kimdir bilemedim bilemedin aradýðýnýn gece saçlarýna zincirli rüzgar zaman baþýna verilmiþ sen sin sözü
aklým baðlara kara karýþýk topraðýn göbek çukurunu parmak uçlarýna itina öpme ayak bileklerime yarýn ovala az kanýrtarak sertçe onlar gelecek þenlikli halay kanatlarýyla koþmalýyým o uçurtmalý çocuðun peþinden diller çok yorgun
göðüslerin bin belanýn þifacýsý emzikli olur dediler baþý bulut aðaçlar gözleri mil köklerime doðruldum kaya tutan derime sadece sen yapraklar giyinip kuþanýp tespihin tanelerine orada bölünmüþtüm la
hane diriltmeyip aþ ören ustalarý öldüren ikincillerim taþlardan çözülüp özgür taþlanan gülümsüyor tek bir biat kaldý son haberciye
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.