YOLLAR...
[ kalin
Ne umduk hayattan, ne verdi bize,
Bir bahçe çiçekten gül deremedik.
Seherler karanlýk getirdi ize,
Düz yollar içinde iz süremedik.
Böyle vurdu bize mevsim meltemi,
Bahçeyi savurdu, baðý kuruttu.
Karaya oturdu sonunda gemi,
Tüm dost bildiklerim ahdi unuttu.
Umudu kaptýrdýk bir sinsi âha,
Yollar, yol içinde yollarý çizdi.
Rûhum uzandýkça heran Allah’a,
Yýllar, yolumuza hep elem dizdi.
Sanma aðaracak bahtýn karasý,
Bayramlarda dahi dinmez acýmýz.
Günbegün uzuyor yolun arasý,
Ezelden ebede bizim sancýmýz.
Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.