iyiyim bu günlerde
ciddi olan hiç bir þey yok hayat defterimde
alabildiðine soluksuz bir turuncu var nefesimde
yaþamak için bir renk olmasý lazým biliyorum düþüncelerimde
savaþ barýþ ve inanç deðil mi bizi birbirimize baðlayan
týpký siyah beyaz ve kýrmýzý gibi dünyayý sarmalayan
esrarlý ümitler ile temizleniyoruz kirlerimizden
yaþamak için ses olmalý kadýn erkek ile þekillenen
suyun özünde göçmek vardýr masum özümüze gelmek isteyen
annem babam yaþlanýyor ölüm düþüncesini akýllarýna getirmeden
topraðýn özünde ýþýk vardýr varlýk alemine götürür üzmeden
yaþamak için gözyaþý olmamalý sevdiklerimizi göndermeden
renkler yaðsa yaseminler çiçek açsa tüm güzel duygular uyansa
sözlerdeki hakikatler þiir gibi kaðýtlar üzerinde buluþsa
öze söz karýþsa aþklarýn bir bedeli olmasa
yaþama için kuþkular yok olsa kalpler aradýðýný bulsa
gerçek olaný yazma vakti geldi
ümit esrarýný keþfetti
turuncu doðdu
giz yok oldu